DOĞA VE İNSAN
Çocukluğum, doğa ile iç içe geçti.  
Rüzgâr çam ağaçlarına dokundukça,
Bütün orman, bir müzik orkestrası gibi harekete geçerdi. 
Ruhuma nükseden bu dinletiyi, şu ana kadar hiçbir müzikten alamadım. 
Çimenler yumuşak…
Gölgeler serin…
Güneşin ısıttığı taşlar sıcak…
Toprak cömert mi cömert…
Yüreğimle, hayatın içinde var olmak.
Çocukluğumda yaşadığım muhteşem bir duyguydu. 
Öğlen sıcağında dere boyunca,
Gölgelenen hayvanlar nasıl da huzur içinde geviş getirirlerdi. 
Sürümüze kurtların saldırma ihtimali,
Ailecek çocuklara öğütlenir hep teyakkuzda, olmamız beklenirdi. 
Büyüklerimiz bizlere eğitici ve öğretici hikâyeler anlatarak, 
Motivasyonumuzu artırıp,
İş alışkanlığımızın gelişmesinde hep büyük rolü vardı. 
Gördüğüm mavilikler sonsuz…
Üstüne bastığım toprak sert…
Damar damar  dağların zirvesine,
Patika yollar sürülmüş.
Öylece hiç bıkmadan yürümek gerek.